Laatst sprak ik een vrouw die hulp zoekt bij eetbuien. Ik vertelde dat ik vaak ook oefeningen meegeef om thuis mee aan de slag te gaan. Tenslotte, de issues waar ze mee worstelt doen zich niet voor bij mij aan tafel. En om patronen te kunnen doorbreken, moet je ze ‘zien’ op het moment dat je er middenin zit.
Eerder had ik al gezegd dat belangrijk is om niet te ‘zwart-wit’ met eten om te gaan. Niet teveel denken in ‘goed’ en ‘slecht’ voedsel. Want dat veroorzaakt fixatie op eten. Het bekende ‘denk niet aan een roze olifant’-effect. En bovendien wordt datgene wat niet mag extra verleidelijk. Verboden vruchten smaken het zoetst. Daarom is helpend om wat milder te zijn ten aanzien van je eigen ‘eetregels’.
Ze vroeg welke oefeningen dat dan zouden zijn. ‘Je zal me vast niet aanraden om dan maar een hele reep chocolade te eten’ zei ze, en ze had er zichtbaar lol om. ‘Nou’, was mijn antwoord, ‘eigenlijk heb ik precies dat advies wel eens gegeven’. En toen konden we er allebei om lachen, hoewel ze er ook wel verbaasd bij keek.
Natuurlijk was mijn advies niet geweest om achteloos een reep chocolade naar binnen te werken. Dit was iemand die veel teveel chocolade at, en het heel moeilijk vond om hiermee te stoppen. De bedoeling was dat ze haar favoriete merk chocoladereep in hele kleine stukjes ging hakken. En dat ze het stukje voor stukje met al haar zintuigen ging eten. Zien, voelen, ruiken, proeven. Langzaam en met haar volledige aandacht.
Hoe ver denk je dat ze is gekomen met de reep? Misschien leuk om eens te proberen met jouw favoriete snackvoedsel!